Ontdekkingsdoctrine

De ontdekkingsdoctrine (Engels: discovery doctrine of doctrine of discovery) is een rechtsfiguur uit het internationaal recht die bepaalt dat de titel over een nieuw ontdekt gebied toekomt aan de staat wiens onderdanen het ontdekte gebied hebben bereisd en bezet en niet aan de inheemse inwoners van dat gebied. Deze doctrine werd ontwikkeld door het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten, in het bijzonder in het arrest Johnson t. M'Intosh uit 1823.